Weekje Voorbij

Xien Chao,

Het is al weer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen, mijn excuses ;)!

Ik moest ook even goed nadenken waar ik ook al weer gebleven was, maar dat was bij de woensdagochtend.
Onze tweede werkdag. In de ochtend was ik aan het tekenen met de kinderen, want Anne had nieuwe potloodjes
meegenomen en dat was natuurlijk helemaal leuk. Op een geven moment had ik een kuikentje nagetekend. En
toen kwam er een jongentje (onze held, van de foto) met mijn nederlands-viantamees boekje eraan en hij wees
moderne kunst aan. Hoe verrassend en lachwekkend is dat! Jaja moderne kunst ;)
We hadden nog steeds geen goed eetplekje, dus zijn we naar de plaatselijke macdonalds gegaan. Loteria ofzotiets.
Ik bestelde een roasted chicken burger, in de veronderstelling dat het op onze mcchicken lijkt, niet dus! Je krijgt
letterlijk kip op je broodje, maar het was wel heel lekker.

De volgende dag weer met de kindjes gespeeld, met ballonnen...waar ze doodsbang voor zijn en de bal natuurlijk. 's avonds
naar een andere restaurantje gegaan. Maar heel de menukaart was in het viantamees en engels spreken ze hier niet. Uiteindelijk
heeft Anne haar viatnamese vriend, die ook Nederlands spreekt gebeld en die heeft voor ons besteld. Lache...vooral ook dat ik fried
rice wilde en spaghetti kreeg. Maar ja iig iets te eten.

Donderdag had ik foto's van thuis meegenomen, van mijn huisje, sneeuw, vriendinnen, tennis, familie e.d. Dit vonden ze heel interessant
om te zien...vooral de foto met sneeuw. De lerares van de groep, zei gelijk wauw en kon er alleen maar stilzwijgend naar kijken. Vandaag
kwam ik er ook achter dat mijn favoriet kind (zie foto) geen jongen, maar een meisje is. Foutje! We hebben nu ook een leuk lunchplekje gevonden.
Bij de Big C, de grote supermarkt, kun je een hot dog en een cola nemen, voor 75 cent. En hij is nog heerlijk ook. 's Middags weer terug op
het project, hebben we ons de hele middag met een verschrikkelijke klier bezig gehouden. Er is een jongentje, erg suf van zijn medicijnen, maar
als hij de deur uit loopt krijgt hij klappen op zijn billen van de gemene docent. Het klier jongentje probeert dit dus elke keer te foceren en zit
hem ook constant te knijpen. Was dus een erg vermoeiend middagje, met nauwelijks resultaat...want hij gaat gewoon door als je ingrijpt. Vijf minuten
voor het eind van onze werkdag was er ineens een invasie van studenten van de universtiteit. Niet normaal, nog meer dan dat er kinderen kwamen. Wel
heel leuk voor de kids, want ze hadden kleurplaten bij. Om de dag helemaal super te maken hebben we een super restaurant (happy friends) gevonden, ondertussen ons
vaste eettent. Het menu is helemaal vertaald in het engels, heerlijk en divers viantamees eten en daarnaast ook nog is goede internetverbinding voor Skype
en het downloaden van flash forward. De serie die we iedere avond trouw voor het slapen gaan kijken. :D

Dus hoezo zwaar gestructueerd hier, onze dag ziet er als volgt uit: 7.15 opstaan (eerst ik, dan Anne), werken, lunche bij Big C, uurtje slapen, werken, Anne op
de ds en ik douche, America's Next Top Model kijken, eten in Happy Friends, theetje drinken, Anne douche en ik dagboek schrijve en buikspieren, dan Flas Forward
kijken en slapen, We passen perfect bij onze autistische kindjes op het project.

Op vrijdag heb ik de was gedaan en getekend. Later kreeg ik een massage van een van de kindjes, echt schattig. We noemen haar het spookje en de foto laat wel
zien waarom. Toen we 's middags op het project kwamen, moest ik ineens weer naar de andere groep waar ik ook begonnen was. Maar daar is echt niks te doen en
er waren ook nog twee vrijwilligers van de universiteit. Dus stonden we met drie vriiwilligers op tien kinderen...die toch niets willen. Na een half uur had ik
het wel weer gezien. Na het werk vrijdag, hebben we ons zelf beloond met een massage. Springt zo een ding van 30 kilotjes op mijn rug en begint me toch me rug te kraken.
Alles wat kon kraken heeft ze wel gekraakt en gemasseerd, bizar maar wel relaxed. Volgende week weer, dat verdienen we wel. We hebben nu ook nog een stukje autistisch
ritme erbij, elke avond op de terugweg stoppen we bij de bakker om iets lekkers te kopen en dit eten we op bij de aflevering van Flash Forward. Genieten!

Toen was er weekeend: Uitslapen!!! Zaterdag zijn we terug naar de oude wijk gereden. We hebben er anderhalf uur over gedaan, een beetje verdwaald :S Normaal doe jeer ongeveer 45
minuten over. Eenmaal daar heb ik flink geshopt voor souveniers, en ook nog zo goed als alles gevonden. Hoef nog maar een dingentje te hebben, vet relaxed. Verder
hebben we veel gechilld in cafe's en lekker gegeten. Ik heb paarse sweet potatos op, ze waren echt heerlijk. Ik heb ook een van achter op de scooter een filmpje gemaakt van
het verkeer, krijgen jullie een beetje een beeld van hoe het hier is.

Vandaag weer uitgeslapen, ik tot half elf, Anne tot half twaalf! En daarna zijn we gaan toeren op de scooter. Eerst kwamen we in een sport stad in opkomst, mooie
accomodaties in aanbouw en een mooie arena. Hierna zijn we wat meer afgedwaald naar hoe de mensen leven en een paar rijstvelden gezien. Ook hebben we over heel
slecht wegdek gereden...echt lache...zo leer je Viatnam van de niet toeristische kant kennen. Na de tour hebben we speelgoed gekocht voor de kids, waar we hen
hopelijk weer blij mee kunnen maken. In de winkel moest ik nog aan mijn werk, Sterrenkroos (SK), denken want ze hadden echt iets van 15 verschillende Tip de Muis boekjes.
Die zijn helemaal populair op Sk, beetje jammer dat ze in het Viatnamees zijn, anders had ik er zeker een meegenomen ;)

Vanaf morgen weer een werkweek, hopelijk kan ik dan ook aan de slag met het verven!

Liefs